Onlangs hebben Guido van Dijk en ik een bezoek gebracht aan de Valley New School in Appleton, Wisconsin, Verenigde Staten. Een school waar we gedachte mee gewisseld hebben ten tijde van de start van Agora over hoe je onderwijs persoonlijk maakt. Het werd nu hoog tijd elkaar beter te leren kennen. En dat gevoel was wederzijds!

Valley New School (VNS) is een zogenaamde publieke ‘charter-school’ die haar onderwijs volledig project-based verzorgt. Ze doet dit al sinds schooljaar 2002-2003. De onderwijs filosofie van VNS  is gebaseerd op drie pijlers:

• Leren hoe te leren is belangrijker dan feiten uit je hoofd leren
• Verbondenheid en leerlingen in staat stellen om te leren leidt tot betrokkenheid in school en uiteindelijk tot prestatie
• Elke individu is uniek, dat rechtvaardigt persoonlijk onderwijs

Leerlingen leren door te werken aan wiskunde, taal en projecten in de vorm van persoonlijke projecten, community projecten of een familie project. Met deze projecten verdienen leerlingen credits waarbij 1 credit overeenkomt met ca. 100 studiebelastinguren.

Leerlingen verantwoorden hun project door een uitgebreid logboek dat zij bijhouden over het project met daarin onderzoeksnotities, bronvermeldingen, mindmaps, concept-versies van documenten en producten en een reflectie op het project.

In de verenigde staten moeten leerlingen ook verplichte (staats)toetsen afleggen. Sommige aan het einde van hun middleschool of highschool loopbaan, andere gedurende deze periode. Valley New School laat zien dat leerlingen hierop goed kunnen presteren zonder zelf een toetscultuur te hebben. Valley New School presteer in Wisconsin namelijk bovengemiddeld.

We mochten tijdens het bezoek “meedraaien’ in de community. Zo kun je de groep het beste omschrijven met een eigen cultuur. Bijzonder was de openheid van zowel leerlingen als de advisors. Advisors worden de docenten hier genoemd. Iedere advisor is universitair geschoold en is van oorsprong vakdocent. Inmiddels zijn zij vooral gespecialiseerd in het begeleiden van het leerproces van de leerling. Zij hebben ieder 17 leerlingen in verschillende leeftijden en niveau’s in een groep zitten.

In de gesprekken met de leerlingen viel ons op dat zij heel getailleerd konden aangeven wat ze wilden bereiken en waar ze op dit moment in hun leerproces zitten.

De gesprekken die we gevoerd hebben met Steven DeMay, Helen Holmes, Nicole Luedtke en Jennifer Plamann waren erg inspirerend. We kunnen beiden veel van elkaar leren om leren voor leerlingen nog beter te maken en dat zullen we de komende tijd zeker vaker gaan doen!